গাঁৱৰে জুপুৰি ইকৰাৰে। জ্যোতিপ্ৰসাদ

বিষয়বস্তু (Thematic Analysis)

এই কবিতাৰ মূল বিষয়বস্তু হৈছে ভৱিষ্যত আৰু আশা। কবিয়ে গাঁৱৰে জুপুৰি আৰু ইকৰাৰ কথা কৈছে। সেই জুপুৰিত আধাপেটী ৰজা আৰু ভিকহু কঙাল মহাৰাজৰ কথা প্ৰকাশ পাইছে। কবিতাত নতুন অস্ত্ৰ সাজি নৱ ভৱিষ্যত আঁকাৰ কথা কৈছে। কবিয়ে আশা আৰু ভৱিষ্যতৰ উজ্জ্বলতাৰ কথা প্ৰকাশ কৰিছে।

শৈলী (Stylistic Analysis)

এই কবিতাৰ শৈলী খুব সহজ আৰু সৰল। কবিয়ে সাধাৰণ ভাষা ব্যৱহাৰ কৰিছে। কবিতাৰ শৈলীত আশা আৰু ভৱিষ্যতৰ উজ্জ্বলতা আছে। কবিয়ে সৰল ভাষাৰে গভীৰ অনুভূতি প্ৰকাশ কৰিছে।

সাহিত্যিক কৌশল (Literary Devices)

এই কবিতাত কেইবাটাও সাহিত্যিক কৌশল ব্যৱহাৰ হৈছে:

1. উপমা (Simile): “আধাপেটী ৰজা” – এই বাক্যত উপমা ব্যৱহাৰ হৈছে।
2. চিত্রকল্প (Imagery): “নুনমুুুৱা চাটি জ্বলায়” – এই বাক্যত চিত্রকল্পৰ ব্যৱহাৰ হৈছে।
3. প্ৰতীক (Symbolism): জুপুৰি আৰু ইকৰাৰ প্রতীকী ব্যৱহাৰ হৈছে। জুপুৰি মানে সৰল জীৱন আৰু ইকৰা মানে আশা।

কল্পচিত্র (Imagery)

এই কবিতাত কল্পচিত্রৰ ব্যৱহাৰ খুব সুন্দৰ। কবিয়ে জুপুৰি, ইকৰা আৰু নুনমুুুৱা চাটিৰ কল্পচিত্রৰ মাধ্যমেৰে আশা আৰু ভৱিষ্যতৰ উজ্জ্বলতা দেখুৱাইছে। “নুনমুুুৱা চাটি জ্বলায়” – এই বাক্যত চাটিৰ কল্পচিত্র আছে। এই কল্পচিত্রে কবিতাৰ সৌন্দৰ্য্য বৃদ্ধি কৰিছে।