আপুনি যদি অমূল্য বৰুৱাৰ ‘বন্দনা’ কবিতাটো বিচাৰি আছে আৰু ইয়াৰ বিষয়ে বিশদভাবে জানিব বিচাৰিছে, তেন্তে এই নিবন্ধখন আপোনাৰ বাবে। এই নিবন্ধখন ছাত্ৰ-ছাত্ৰী তথা সাধাৰণ পাঠকসমাজে সহজতে আয়ত্ব কৰিব পৰাকৈ অতি সৰল আৰু উজু ভাষাত লিখা হৈছে।
Table of Contents
বন্দনা
অমূল্য বৰুৱা
জনম মৰণ আৰু এই ভালপোৱা
সকাম সৰগী দূতে কাণে কাণে কয়
ধৰণীত আচে যত মানৱ দেৱতা
মুক্ত সেই ধূলি পথ ধূলিৰেই জয়
আজিৰ নহয় তেওঁ শত যুগ ধৰি
সুখৰ অমিয়া ধাৰা দিলে উটুৱাই
আবেগ জুমুৰি ল’ই আধাফুটা কথা
প্ৰাণে প্ৰাণে অততীৰ সুখ সোঁৱৰাই।
গান তুমি প্ৰাণ ভৰি ভাল পোৱা দেই
ঘিণ তুমি মুঠে নকৰিবা
সৃষ্টিৰ মুখত ফুটা গানৰ গৌৰৱ
আজি সোণ তুমি নুবুজিবা।
মেলি থোৱা মন্দিৰৰ দুৱাৰ মুখেদি
গ’ই তুমি দেৱতা নাপালে,
চৰণৰ চাব দেখি উলটি নাহিবা
মন কৰি কুসুম পাহিলে।
দেৱতাই কোনো দিনে ভুল কৰা নাই
কুসুমৰ কোমল সপোন
মানৱ দেৱতা বুলি নিজৰ মাজত
বিচাৰিলে দেখিবা আপোন।
তাতো যদি একো তুমি নতুন নেদেখা
পুৰণিৰে পাতিবাচো কথা
নতুনক সোঁৱৰাই পুৰণি আহিব
নুবুজাৰ ক’ত শত ব্যথা।
নিবিচাৰি জগতৰ সাধনা সম্বল
বিবেকৰ ভৰিটি বুলোৱা
সময়ৰ বালিচৰ পাৰ হৈ যক
জীৱনৰ শীতল অমিয়া
ঢউ উটি মাৰ যায় সাগৰ পাৰত
সময়ে নুবুজে দেখি চিন তাৰ নাই
তুমি মই আছোঁ আজি এই ধৰণীত
কালিলৈ নাথাকিলে একোৱেই নাই
ধৰণীৰ মানৱৰ বুকুৰ বিচাৰ
মানুহেই হিয়াত নাপালে
জোনোৱালী শৰতৰ ফুলাম ৰাতিত
কিনো হব কালিমা দেখিলে
মই নাই তুমি কিনো মোৰেই নিচিনা
জগৰৰ কিমান আপোন
আছে তুমি যোৱা সোণ সেই বাটেদিয়ে
মিলনৰ নালাগে সপোন।
ধৰণীৰ প্ৰায়শ্চিত্ত মানুহেই কৰিব
জগতত তাৰ আগে আগে
মানুহক মানুহৰ আপোন বুলিলে
সেয়ে হব অধিক নালাগে। ০ ০ ০
বন্দনা: বিশ্লেষণ
অমূল্য বৰুৱা
বিষয়বস্তু (Thematic Analysis)
এই কবিতাৰ মূল বিষয়বস্তু হৈছে “মানৱীয়তা” আৰু “মানুহৰ ভিতৰত দেৱতাত্বৰ সন্ধান”। কবিয়ে সমাজৰ অশান্তি, বিবাদ আৰু দুখ-কষ্টৰ মাজতো মনুষ্যত্বৰ মহিমা আৱৰ্জিত কৰিছে। তেওঁ দেৱতা আৰু মানুহৰ মাজত থকা সাদৃশ্য আৰু পাৰ্থক্যৰ ওপৰত আলোকপাত কৰিছে। কবিয়ে “জনম মৰণ” আৰু “ভালপোৱা”ৰ কথা কৈ, মনুষ্যত্বৰ প্ৰয়োজনীয়তা আৰু নিজৰ ভিতৰতেই সুখৰ সন্ধান কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছে।
শৈলী (Stylistic Analysis)
কবিতাখন এয়া এক উদ্দীপনামূলক বন্দনা কবিতা। সৰল, মাধুৰ্যময় আৰু আবেগযুক্ত ভাষাৰ ব্যৱহাৰেৰে কবিয়ে গভীৰ ভাৱ প্ৰকাশ কৰিছে। কবিতাৰ ভাষা সহজ-সৰল। তাত এলাগি যোৱা আবেগিক বৰ্ণনা আছে। “গান তুমি প্ৰাণ ভৰি ভাল পোৱা দেই” শাৰীখনে এজন সততা আৰু আন্তৰিকতাৰে পূৰ্ণ জীৱনৰ দিশে আহ্বান জনাইছে।
সাহিত্যিক কৌশল আৰু কল্পচিত্র (Literary Devices and Imagery)
উৎপ্রেক্ষা: কবিয়ে বহু ঠাইত উৎপ্রেক্ষাৰ ব্যৱহাৰ কৰিছে। যেনে “মানৱ দেৱতা”, “সুখৰ অমিয়া ধাৰা”, “জীৱনৰ শীতল অমিয়া” আদি শাৰীবোৰত মনুষ্যত্বক আৰু জীৱনক বিভিন্ন ৰূপত কল্পনা কৰিছে।
অনুপ্ৰাস (Alliteration): “প্ৰাণে প্ৰাণে অততীৰ সুখ সোঁৱৰাই”, “সময়ে নুবুজে দেখি চিন তাৰ নাই” আদি শাৰীবোৰত ধ্বনিগত সাদৃশ্য আছে।
চিত্রকল্প (Imagery): কবিতাৰ মাজত কল্পচিত্রৰ ব্যৱহাৰ ভালকৈ দেখা যায়। যেনে “জোনোৱালী শৰতৰ ফুলাম ৰাতি”, “ধৰণীৰ মানৱৰ বুকুৰ বিচাৰ” আদি শাৰীবোৰত কবিয়ে মানৱ জীৱনৰ গভীৰ অনুভূতিৰ ছবি অংকন কৰিছে।
এইবোৰ বিষয়বস্তু আৰু কৌশলৰ মিলনেই কবিতাটোক পাঠকৰ হৃদয়ত সজীৱ কৰি তুলিছে। সৰল ভাষাৰে, গভীৰ ভাব প্ৰকাশৰ কৌশলেৰে কবিয়ে এক অতুলনীয় সৃষ্টিকৰণ কৰিছে।
বিঃ দ্রঃ অমূল্য বৰুৱাৰ উক্ত ‘বন্দনা । Bandana | Amulya Barua’ শিৰোনামৰ কবিতাটি ৰাব্বি মছৰুৰ সম্পাদিত ‘অমূল্য বৰুৱাৰ প্রতিনিধিত্বশীল কবিতা’ গ্রন্থৰ পৰা লোৱা হৈছে।
নোট: যদি আপুনি অমূল্য বৰুৱাৰ উক্ত ‘বন্দনা নিবন্ধখনটো ভাল পাইছে / পছন্দ কৰে, অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ মতামত জনাব। আমি যিকোনো ধৰণৰ গঠনমূলক মতামতক আদৰণি জনাওঁ । 0 0 0
You May Like:
অতিৰিক্ত অনুসন্ধান:
